چشمانداز اشتغال همواره در حال تغییر است و در این عرصه متغیر، روش «استخدام قراردادی» همچنان رویکردی جامع در بسیاری از سازمانهاست. در این روش استخدامی، رابطه کاری بین کارفرما و کارمند براساس یک قرارداد مشخص از نظر مدت زمان همکاری، حقوق و مزایا، وظایف و شرایط کار تعریف میشود. استخدام مبتنی بر قرارداد معمولاً برای پروژههای مشخص و نیازهای موقت سازمانی استفاده میشود. در این بررسی از شرکت نرم افزاری یگانه بهطور کامل در مورد استخدام قراردادی صحبت میکنیم.
استخدام قراردادی چیست؟
در این روش استخدامی، کارمند برای یک کار یا پروژه خاص یا برای یک دوره از پیش تعیین شده و طبق قرارداد مکتوب استخدام میشود. استخدام مبتنی بر قرارداد میتواند بسته به ماهیت کار و توافق بین کارفرما و کارمند، از نظر مدت زمان (از چند هفته تا چند سال) متفاوت باشد. این قرارداد در یک فرم اداری متعقد میشود و مدت زمان استخدام، دامنه کار، حقوق و دستمزد و سایر شرایط و ضوابط را مشخص میکند.
کارکنان قراردادی معمولاً از مزایای مشابه کارکنان رسمی مانند بیمه درمانی یا طرحهای بازنشستگی برخوردار نیستند. با این حال، آنها اغلب از انعطافپذیری بیشتری در مورد ساعات کاری برخوردارند و ممکن است فرصت کار در پروژههای متنوع را داشته باشند. همچنین این روش استخدامی شامل همه شرکتهای دولتی و خصوصی میشود.
مزایای استخدام قراردادی
این روش استخدام مزایای متعددی دارد که نیازهای در حال تحول نیروی کار مدرن را برآورده میکند. این شیوه استخدام برای کارکنانی که بهدنبال تنوع و انعطافپذیری هستند و کارفرمایانی که به مهارتهای تخصصی برای پروژههای کوتاهمدت نیاز دارند، مفید است. در ادامه نگاهی دقیقتر به مزایای استخدام قراردادی میندازیم:
- انعطافپذیری: کارکنان میتوانند مسئولیتهایی را بپذیرند که با برنامههای آنها هماهنگ باشد و تعادل بین کار و زندگیشان را بهبود بخشد.
- فرصتهای متنوع: مشاغل قراردادی به کارکنان این امکان را میدهند که در پروژههای مختلف در صنایع گوناگون کار کنند.
- رشد حرفهای: کار در محیطها و نقشهای مختلف به توسعه سریع مهارتها و ایجاد کمک میکند. این موضوع برای پیشرفت شغلی بسیار ارزشمند است.
- پتانسیل درآمد بالاتر: کارکنان قراردادی اغلب درآمد بالاتری دارند. آنها میتوانند بسته به بازده خود، یک نمونه متن درخواست افزایش حقوق ارائه دهد.
- استقلال شغلی: کارکنان قراردادی کنترل بیشتری بر کار خود، از جمله نحوه انجام وظایفشان دارند. این موضوع استقلال بیشتری را اختیارشان قرار میدهد.
- فرصتهای شبکهسازی: موقعیتهای شغلی قراردادی اغلب فرصتهای همکاری فراوانی را برای ایجاد شبکهای غنی از دوستان متخصص فراهم میکنند.
- تعهدات کوتاهمدت: این روش استخدامی برای افرادی مناسب است که ترجیح میدهند برای مدت طولانی به یک کارفرمای خاص متعهد نباشند.
حقوق کارکنان تحت استخدام قراردادی
کارکنان قراردادی حقوق مشخصی دارند که از آنها محافظت میکند. این حقوق، شرایط کاری منصفانه و عادلانهای را شامل میشود و بر منافع و رفاه آنها تمرکز دارد. در ادامه به خقوق اصلی کارکنان قراردادی اشاره میکنیم:
- توافقنامه استخدام: توافقنامه به وضوح شرایط استخدام، از جمله حقوق، محل کار، سمت، ساعات کار و غیره را مشخص میکند. این توافقنامه مسئولیتها و حقوق کارفرما و کارمند را به روشنی و مختصر تعریف میکند.
- مزایای بیمهای محدود: در بسیاری از قراردادها، کارفرما موظف به ارائه بیمههای پایه مانند بیمه تأمین اجتماعی یا بیمه درمانی است، اما شاید بیمه تکمیلی نباشد و نسبت به استخدام رسمی محدودیت داشته باشد.
- ساعات کار و اضافه کاری: ساعات کاری معمولاً طبق قرارداد مشخص میشود و در صورت اضافهکاری، کارمند مستحق دریافت حق اضافهکاری است که نرخ آن طبق قانون کار یا توافق طرفین تعیین میشود.
- حق سنوات یا پاداش پایان قرارداد: برخی قراردادها شامل پرداخت پاداش یا حق سنوات در پایان مدت قرارداد میشوند که مبلغ آن بر اساس طول مدت همکاری و قوانین داخلی شرکت تعیین خواهد شد.
- مزایای رفاهی: ممکن است شامل امکاناتی مانند مرخصی سالانه، بیمه تکمیلی، سرویس رفت و برگشت، کمک هزینه غذا یا عیدی محدود باشد. این مزایا معمولاً کمتر از مزایای کارکنان رسمی است.
- ساعات کاری و اضافهکاری: ساعات کاری معمولاً طبق قرارداد مشخص میشود و در صورت اضافهکاری، کارمند مستحق دریافت حق اضافهکاری است که نرخ آن طبق قانون کار یا توافق طرفین تعیین میشود.
انواع استخدام قراردادی
استخدام مبتنی بر قرارداد به چند نوع مختلف تقسیم میشود که در ادامه به آنها اشاره میکنیم
۱. استخدام قراردادی دائم
این روش استخدام به کارکنانی تعلق میگیرد که بر اساس قرارداد مشخص با مدت زمان طولانی یا نامحدود وارد همکاری دوجانبه میشوند. در این نوع استخدام، حقوق و مزایا مشابه کارکنان رسمی است، اما قرارداد کتبی بین کارفرما و کارمند تعیینکننده شرایط کاری است. کارکنان دائمی قراردادی اغلب از امنیت شغلی بالاتری برخوردارند و میتوانند از مرخصی، بیمه، پاداش و مزایای بازنشستگی بهرهمند شوند. این نوع قرارداد برای سازمانهایی مناسب است که به نیروی متخصص و پایدار نیاز دارند و میخواهند تعهد کاری بلندمدت را تضمین کنند، بدون اینکه الزام رسمی برای استخدام دائمی وجود داشته باشد.
۲. استخدام قراردادی موقت
این روش استخدام شامل افرادی است که برای یک دوره زمانی مشخص، پروژه یا جایگزینی کارکنان دائمی همکاری میکنند. این قرارداد معمولاً از چند ماه تا یک سال بسته میشود و پس از پایان مدت قرارداد، پایان همکاری اعلام خواهد شد. کارکنان با قرارداد موقت ممکن است از برخی مزایای بیمهای و حقوقی بهرهمند شوند، اما معمولاً امنیت شغلی کمتری دارند. این نوع استخدام به کارفرما انعطافپذیری بیشتری میدهد تا نیازهای مقطعی نیروی کار را تأمین کند و هزینههای استخدام بلندمدت را کاهش دهد، در حالی که کارکنان میتوانند تجربه و مهارتهای جدیدی کسب کنند.
۳. استخدام قراردادی پروژهای
کارکنان در این روش استخدام، برای انجام یک پروژه مشخص و با هدف دستیابی به نتایج مشخص استخدام میشوند. این نوع قرارداد تا پایان پروژه اعتبار دارد و ممکن است شامل اهداف، بودجه و زمانبندی مشخص باشد. کارکنان پروژهای معمولاً دستمزد ثابت یا مبتنی بر عملکرد دریافت میکنند و بهرهمندی از مزایای بلندمدت محدود است. این روش برای سازمانها مناسب است که نیاز به تخصص موقت یا نیروی متخصص دارند که بتوانند به صورت منعطف و هدفمند پروژهها را مدیریت کنند و از بار مالی و استخدام بلندمدت جلوگیری شود.
۴. استخدام قراردادی نیمهوقت
این روش استخدام مناسب افرادی است که با ساعات کاری محدود یا مشخص، فعالیت میکنند. کارکنانی که قادر به کار تماموقت نیستند یا سازمان نیاز به نیروی پاره وقت دارند، استخدام باید تحت قراردادی نیمهوقت مشغول به کار شوند. کارکنان نیمهوقت معمولاً از حقوق و مزایای کامل برخوردار نیستند، اما میتوانند بیمه و مرخصی نسبی دریافت کنند. این نوع استخدام به کارفرما انعطافپذیری بیشتری میدهد و به کارکنان نیز اجازه خواهد داد بین کار و سایر مسئولیتهای شخصی یا تحصیلی تعادل برقرار کنند.
چالشهای پیش روی کارکنان قراردادی
در حالی که استخدام قراردادی مزایای دارد، اما با چالشهای نیز به همراه دارد. مهم است چالشهای زیر را در نظر بگیرید:
- امنیت شغلی: برخلاف موقعیتهای دائمی، مشاغل قراردادی امنیت شغلی محدودی دارند، زیرا اشتغال به مدت قرارداد وابسته است و منجر به دورههای احتمالی بیکاری میشود.
- کمبود مزایا: کارکنان قراردادی نمیتوانند مزایایی را که کارکنان دائمی از آن برخوردارند، مانند بیمه درمانی، مرخصی با حقوق و برنامههای بازنشستگی، دریافت کنند.
- عدم اطمینان از درآمد: درآمد یک کارمند قراردادی بسته به در دسترس بودن کار میتواند نوسان داشته باشد و برنامهریزی مالی برای فرد را چالش برانگیزتر کند.
- نیاز به جستجوی مداوم شغل: کارکنان قراردادی باید دائماً به دنبال موقعیتهای شغلی خود باشند و این امر آنها را ملزم میکند که حتی در زمان اشتغال نیز برای جستجوی شغل و شبکهسازی وقت بگذارند.
- رشد شغلی محدود: از آنجایی که کارکنان قراردادی شرایط کارکنان دائمی را ندارند، ممکن است فرصتهای کمتری برای پیشرفت در یک سازمان واحد داشته باشند.
- عدم ادغام در محل کار: گاهی اوقات داشتن قراردادهای کوتاهمدت میتواند منجر به احساس بیگانه بودن در محل کار شود.
کلام آخر
استخدام قراردادی جنبه مهمی از نیروی کار مدرن است که فرصتها و چالشهای منحصربهفردی دارد. در حالی که انعطافپذیری و فرصت کار در پروژههای متنوع را فراهم میکند، همچنین مستلزم آن است که افراد در مدیریت شغل خود سازگار و فعال باشند. کارفرمایان از تخصص و خدمات موقت کارکنان قراردادی بهرهمند میشوند و این موضوع در بسیاری از موارد، استخدام قراردادری را به یک توافق سودمند دو طرفه تبدیل میکند.
سوالات متداول
تفاوت اصلی بین کارمند قراردادی و فریلنسر چیست؟
کارکنان قراردادی با یک شرکت خاص برای مدت زمان مشخصی قرارداد دارند، در حالی که فریلنسرها خوداشتغال هستند و با چندین مشتری در پروژههای مختلف کار میکنند.
آیا میتوان یک کارمند قراردادی را به یک موقعیت دائمی تبدیل کرد؟
بله، میتوان بر اساس سیاست و عملکرد شرکت، به یک کارمند قراردادی موقعیت دائمی پیشنهاد داد، اما این تضمین شده نیست و از شرکتی به شرکت دیگر متفاوت است.
آیا کارکنان قراردادی مزایایی مانند بیمه درمانی دریافت میکنند؟
کارکنان قراردادی مزایایی مانند بیمه درمانی یا طرحهای بازنشستگی دریافت نمیکنند، زیرا این مزایا معمولاً برای کارکنان دائمی در نظر گرفته شده است. با این حال، این موضوع میتواند بسته به سیاستهای کارفرما متفاوت باشد.
بدون دیدگاه