وب سرویس چیست و چگونه کار می کند؟

وب سرویس چیست؟ اجازه دهید همین ابتدا با ساده‌ترین شکل ممکن به این سوال پاسخ دهیم. اینترنت شبکه ای است که در آن صدها میلیون کامپیوتر از انواع مختلف با هم در ارتباط هستند. همه این کامپیوترها سیستم عامل دارند اما نوع این سیستم عامل‌ها با هم متفاوت است. برای این که بین این سیستم عامل‌ها ارتباط خوبی برقرار باشد تا بتوانند داده‌ها را به راحتی رد و بدل کنند، از وب سرویس‌ها استفاده می‌شود.

اما این همه آنچیزی که باید در خصوص وب سرویس‌ها بدانید، نیست. داستان Web services بسیار بزرگ، انواع این سرویس خیلی زیاد، کاربردهای این ابزار بسیار گسترده و مزایا و معایب آن جای بحث زیادی دارد. پس این مطلب را بخوانید تا در خصوص همه این موارد و البته چیزهایی بیش از این اطلاعات جامعی به دست آورید.

قدم اول، فرق وب سایت و وب اپلیکیشن بدانید!

قرار است در این مطلب راجع به این که وب سرویس چیست سخن بگوییم. اما برای درک بهتر این موضوع لازم است مطمئن باشیم که شما فرق وب سایت و وب اپلیکیشن را می‌دانید.

وب سایت در واقع یک صفحه استاتیک و غیر پویاست که نه با کاربر تعامل خاصی دارد و نه نیاز به بانک اطلاعاتی دارد که مدام بخواهد از آن داده فراخوانی کند. یک وب سایت مانند ویترین یک مغازه است که مخاطبان از بیرون آن را تماشا می‌کنند. هر چیزی که در این سایت مورد نیاز کاربر است از قبل در صفحات قرار داده شده و کاربر درخواستی را ارسال نمی‌کند و پاسخی را دریافت نمی‌کند. درست شبیه به سایت کسب و کارهای کوچک که کاربر امکان خرید، مقایسه قیمت یا فیلترکردن اطلاعات در آن را ندارد.

اما وب اپلیکیشن کانسپت دیگری است. هر سایتی که بتوان در آن چیزی خرید، به درگاه بانکی متصل و مبلغی را پرداخت کرد، با کارشناسان و بخش پشتیبانی آن ارتباط برقرار و چت کرد و به طور کلی با آن تعامل لحظه ای داشت، یک وب اپلیکیشن است. بدیهی است که وب اپلیکیشن‌ها نیاز به بانک اطلاعاتی یا Data Base دارند و بخش اعظمی از فرآیند را با دسترسی به همین بانک اطلاعاتی انجام می‌دهند.

[irp posts=”26901″ name=”نرم افزار اتوماسیون اداری تحت وب – سیستم اتوماسیون اداری آنلاین – نرم افزار اتوماسیون”]

web service یا وب سرویس چیست ؟

به ساده‌ترین بیان وب سرویس ابزاری است که به واسطه آن دو برنامه مختلف می‌توانند با هم حرف بزنند. این ابزار یک استاندارد برای انتقال و انتشار پیغام‌هایی است که بین برنامه‌های سمت مشتری و سرور رد و بدل می‌شود. در واقع وب سرویس یک ماژول نرم افزاری است که برای انجام مجموعه خاصی ازعملکردها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این توضیح یعنی Web Service مجموعه ای از پروتکل‌ها و استانداردهای باز است که امکان تبادل داده‌ها بین برنامه‌ها یا سیستم‌های مختلف را فراهم می‌کند. برنامه‌های نرم افزاری از انواع مختلف زبان‌های برنامه نویسی استفاده می‌کنند تا روی پلتفرم‌های مختلف اجرا شوند. به این ترتیب امکان تبادل داده‌ها ازطریق شبکه‌های کامپیوتری مانند اینترنت به وسیله وب سرویس‌ها فراهم می‌شود. این شبیه همان روشی است که طی آن ارتباطات فرآیندی روی یک کامپیوتر اجرا می‌شوند.

با این توضیح می‌توان گفت تمام نرم‌افزارها، برنامه‌های کاربردی یا رایانش ابری که از پروتکل‌های استاندارد وب مانند HTTP یا HTTPS که برای اتصال، تعامل و تبادل پیام‌های داده مانند XML استفاده می‌کنند، یک سرویس وب یا web Service هستند.

بنابراین وب سرویس را می‌توان به روش‌های زیر هم تعریف کرد:

• وب سرویس یک برنامه کاربردی در قالب مشتری / سرور است که برای برقراری ارتباط از آن استفاده می‌شود.
• یک روش ارتباطی است که امکان برقراری رابطه بین دو دستگاه از طریق شبکه را فراهم می‌کند.
• یک سیستم نرم افزاری است که یک ارتباط ماشین به ماشین را برقرار می‌کند.
• مجموعه ای از استانداردها یا پروتکل‌ها برای تبادل اطلاعات بین دو دستگاه یا برنامه است.

وب سرویس چگونه کار می‌کند؟

اصل شیوه عملکرد یک وب سرویس بر اساس درخواست و پاسخ به درخواست است. درخواست‌ها اغلب به صورت XML به وب سرویس اعلام می‌شوند. البته زبان‌های دیگری هم برای این منظور وجود دارد. اما به دلیل پرکاربرد بودن XML این زبان شناخته شده‌ترین است. یک سرویس گیرنده با ارسال یک درخواست XML، یک سرویس وب را فراخوانی می‌کند. سپس وب سرویس با زبان XML پاسخ درخواست را می‌دهد.

تصویر بالا به سادگی توضیح می‌دهد که یک وب سرور چطور عمل می‌کند. همانطور که می‌بینید کلاینت یک سری از تماس‌های وب سرویس را از طریق درخواست‌ها به سروری که میزبان وب سرویس واقعی است، فراخوانی می‌کند. این درخواست‌ها از طریق تماس‌های رویه از راه دور یا remote procedure calls انجام می‌شوند. تماس‌های رویه از راه دور که به اختصار به آن‌ها RPC گفته می‌شود تماس‌هایی هستند که با روش‌هایی که توسط وب سرویس مربوطه میزبانی می‌شوند، برقرار می‌شوند.

وب سرویس‌ها با استفاده از استانداردها و پروتکل‌های باز یا open standards and protocols کار می‌کنند. استفاده از این استاندارد و پروتکل‌های باز برای این است که وب سرویس‌ها بتوانند با برنامه‌های مختلف یکپارچه شوند.

وب سرویس‌ها از چه پروتکل و استانداردهایی برای برقراری ارتباط استفاده می‌کنند؟

پروتکل‌های وب سرویس از آن‌ها استفاده می‌کنند به شرح زیر است:

زبان توسعه پذیر (Simple Object Access Protocol)XML: از این زبان برای برچسب گذاری، کد گذاری و رمزگشایی داده‌ها استفاده می‌شود.

پروتکل دسترسی به اشیاه ساده یا (Simple Object Access Protocol)SOAP: از این پروتکل برای انتقال داده استفاده می‌شود. این پروتکل به گونه‌ای توسعه داده شده است که زبان‌های برنامه نویسی مختلف با سرعت و با کمترین میزان چالش و تلاش در آن با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

زبان توصیف خدمات وب یا (Web Services Description Language)WSDL: از این زبان توصیف برای برقراری ارتباط با سرویس گیرنده استفاده می‌شود تا سرویس گیرنده یا کلاینت بداند که چه چیزی در وب سرویس گنجانده شده است و چگونه باید به آن متصل شود.

پروتکل توصیف جهانی، کشف و یکپارچه سازی (Universal Description, Discovery and Integration)UDDI: از این پروتکل این برای فهرست کردن خدمات موجود در یک برنامه استفاده می‌شود. همچنین این پروتکل به سرویس‌های وب اجازه می‌دهد تا برای سرویس‌های دیگر قابل دسترسی باشند.

پروتکل (Representational State Transfer) rest : با وجودیکه که همه سرویس‌های وب از پروتکل REST استفاده نمی‌کنند، برنامه‌های ساخته شده با RESTful APIs سبک‌تر، قابل مدیریت و مقیاس پذیرتر هستند.

یکی از ویژگی‌های بسیار مهم وب سرویس‌ها این است که به برنامه‌های مختلف اجازه می‌دهند که از منابع متعدد بدون نیاز به اشتراک گذاری داده‌های حساس یا زیرساخت‌های فناوری اطلاعات با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. در عوض تمام اطلاعات از طریق یک رابط برنامه نویسی در سراسر یک شبکه به اشتراک گذاشته می‌شوند. سپس این رابط را می‌توان به یک رابط کاربر گرافیکی، مانند یک صفحه وب، اضافه کرد تا عملکرد خاصی را به کاربران ارائه دهد. این بدان معناست که خدمات وب مختص یک زبان برنامه نویسی یا سیستم عامل نیست و نیازی به استفاده از مرورگر یا HTML نیز وجود ندارد.

[irp posts=”50″ name=”نرم افزار بایگانی اسناد”]

یک مثال برای وب سرویس Web Service به زبان ساده

برای درک بهتر این موضوع بهتر است کار را با یک مثال ادامه دهیم. به طور مثال فروشگاه دیجی کالا لیست قیمت محصولات خود را به صورت لحظه ای و آنلاین به مشتریان نمایش می‌دهد. آنچه کاربر از این لیست قیمت می‌بیند، می‌تواند با هر زبانی اعم از .net یا جاوا نوشته شده باشد. اما آنچه جزء اصلی طراحی وب سرویس محسوب می‌شود داده‌هایی است که بین مشتری و سرور منتقل می‌شود. چیزی که با احتمال بسیار زیاد به زبان XML است.

XML یک زبان نشانه گذاری توسعه پذیر است که متخصصین آن را همتای HTML می‌دانند. این یک زبان میان ماشینی است که توسط بسیاری از زبان‌های برنامه نویسی قابل درک بوده و آسان است. بنابراین وقتی برنامه‌ها با یکدیگر صحبت می‌کنند، در واقع به زبان XML باهم حرف می‌زنند. در واقع XML یک پلت فرم مشترک برای برنامه‌های توسعه یافته در زبان‌های برنامه نویسی مختلف فراهم می‌کند تا با یکدیگر صحبت و تبادل اطلاعات کنند.

چرا از وب سرویس‌ها استفاده می‌کنیم؟

برنامه‌های کاربردی یا همان وب اپلیکیشن‌هایی که ما روزانه از آن‌ها استفاده می‌کنیم از انواع پلت فرم‌های برنامه نویسی برای توسعه بر بستر وب استفاده می‌کنند.نرم افزارهای سازمانی از جمله اتوماسیون اداری، سیستم حقوق و دستمزد، بازرگانی، نرم افزار بایگانی و… از وب سرویس ها بهره میگیرند. بسیاری از این برنامه یا همان وب اپلیکیش ها در جاوا توسعه داده شده‌اند و برخی دیگر در Net.، Angular JS، Node.js و بسیاری برنامه‌های دیگر.

اغلب اوقات این برنامه‌های غیر همگن نیاز به زبان مشترکی دارند تا قادر به برقراری ارتباط با یکدیگر باشند. اما چون با استفاده از زبان‌های مختلف ساخته شده اند، اطمینان از ارتباط دقیق بین آن‌ها بسیار دشوار است. اینجا همان جایی است که وب سرویس‌ها وارد عمل می‌شوند.

وب سرویس‌ها یک پلتفرم مشترک فراهم می‌کنند که به چندین وب اپلیکیشن ساخته شده با زبان‌های برنامه نویسی مختلف اجازه می‌دهند تا با هم ارتباط داشته و اطلاعات رد و بدل کنند.

اجزا و ویژگی‌های وب‌سرویس چیست؟

یک وب سرویس باید ویژگی‌های زیر را داشته باشد:

• از طریق وب برای کاربران قابل دسترسی باشد.
• از XML برای تبادل اطلاعات استفاده کند.
• از طریق برنامه‌ها و استانداردهای باز برای هر زبان برنامه نویسی و پروتکل قابل دسترسی باشد.
• کاملاً مستقل باشد و تنها از طریق زبان XMl معانی و دستورات در آن رمزگشایی می‌شود.
• از طریق مکانیسیمی مانند UDDI قابل کشف باشد.

اما وب سرویس‌ها باید دو جزء اساسی زیر را هم داشته باشند:

• زبان شرح خدمات وب (WSDL)
• کشف و ادغام توصیف جهانی (UDDI)

انواع مختلف وب سرویس‌ها کدامند؟

به طور عمده دو نوع اصلی برای وب سرویس‌ها وجود دارد:

• SOAP وب سرویس
• RESTful وب سرویس

برای این که یک وب سرویس کاملاً کاربردی باشد باید اجزای خاصی داشته باشد. فارغ از این که از چه زبانی برای برنامه نویسی وب سرویس استفاده شده است، این مولفه‌ها باید در وب سرویس مذکور وجود داشته باشند.

SOAP (Simple Object Access Protocol) یا پروتکل دسترسی به اشیا ساده

SOAP به عنوان یک پروتکل پیام رسانی ساده مورد استفاده قرار می‌گیرد. به بیان دیگر SOAP یک پروتکل مبتنی بر XML است که از آن برای دسترسی به خدمات وب از طریق HTTP استفاده می‌شود. این پروتکل ویژگی و مشخصاتی دارد که می‌توان از آن برای برقراری ارتباط بین هر برنامه‌ای تحت وب سرویس استفاده کرد.

در ابتدای کار، SOAP به عنوان پروتکل دسترسی به اشیاء ساده معرفی شد. اما به تدریج وظایفی که برای آن تعریف شد کوتاه‌تر شدند. اکنون SOAP تنها یک پروتکل است که به عنوان یک زبان میانی توسعه داده شده تا برنامه‌های کاربردی ساخته شده بر روی زبان‌های برنامه نویسی مختلف بتوانند به راحتی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

RESTful وب سرویس

یک سرویس ساده و مقیاس پذیر است که بر اساس معماری REST ساخته شده است. وب سرویس رست فول یک API از برنامه خود را به شیوه ای ایمن در معرض دید مشتری تماس گیرنده قرار دهید. REST راهی برای دسترسی به منابعی است که در یک محیط خاص قرار دارند. برای مثال، می‌توانید سروری داشته باشید که می‌تواند میزبان اسناد یا تصاویر یا ویدیوهای مهم باشد. همه اینها نمونه ای از منابع هستند. اگر یک کلاینت، مثلاً یک مرورگر وب به هر یک از این منابع نیاز داشته باشد، باید درخواستی برای دسترسی به این منابع به سرور ارسال کند. اکنون سرویس‌های REST راهی را برای نحوه دسترسی به این منابع تعریف می‌کند.

معماری‌های وب سرویس‌ها چگونه است؟

• تمامی فریم ورک‌ها نیاز به یک معماری مشخص دارند که تا مطئن شوند که کل فریم در وب سرویس به شیوه درستی عمل می‌کند. در خصوص وب سرویس‌ها باید گفت که این خدمات دارای یک معماری ۳ لایه با ۳ نقش متفاوت است که در ادامه به توضیح آن‌ها می‌پردازیم.
• ارائه‌دهنده یا Provider: ارائه‌دهنده همان چیزی است که وب سرویس را ایجاد می‌کند و آن را برای برنامه‌های مشتری که می‌خواهند از آن استفاده کنند، در دسترس قرار می‌دهد.
• درخواست کننده یا Requestor: درخواست کننده چیزی نیست جز برنامه مشتری یا کلاینت که نیاز به تماس با یک وب سرویس دارد. برنامه مشتری می‌تواند دات نت، جاوا یا هر برنامه مبتنی بر زبان دیگری باشد که به دنبال نوعی عملکرد از طریق یک وب سرویس است.
• کارگزار یا Broker: کارگزار برنامه ای که دسترسی به UDDI را فراهم می‌کند. همانطور که پیش‌تر هم در این مقاله اشاره کردیم UDDI برنامه مشتری را قادر می‌سازد تا سرویس وب را پیدا کند.

[irp posts=”28046″ name=”PaaS یا پلتفرم به عنوان سرویس چیست؟ انواع به همراه مزایا و معایب (PaaS) + دو مثال معروف”]

استانداردهای مورد استفاده در Web Service ( انواع وب سرویس) کدامند؟

بد نیست پیش از آن که در خصوص استاندارهای مورد استفاده در وب سرویس‌ها سخن بگوییم در مورد یک نکته اساسی در فضای اینترنت حرف بزنیم و آن این است که یکی از ویژگی‌های کلیدی استانداردهای اینترنت این است که بر پروتکل‌ها تمرکز می‌کنند نه روی پیاده‌سازی.

اینترنت از فناوری‌های ناهمگنی تشکیل شده است که با موفقیت از طریق پروتکل‌های مشترک با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و همکاری می‌کنند. این امر مانع از تحمیل یک استاندارد خاص در اینترنت توسط تامین کننده‌های خاص می‌شود. توسعه نرم افزار منبع باز نقش مهمی در حفظ قابلیت همکاری و پیاده سازی استانداردهای مختلف ایفا می‌کند.

بر همین اساس استانداردهای مورد استفاده در وب سرویس‌ها نیز بسیار متنوع هستند. از جمله این استانداردها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• UDDI: راهی را برای انتشار و کشف اطلاعات در مورد خدمات وب تعریف می‌کند.
• SOAP: یک پروتکل پیام رسانی برای تبادل اطلاعات بین دو کامپیوتر مبتنی بر XML از طریق اینترنت است. پیام‌های SOAP صرفاً در XML نوشته می‌شوند. به همین دلیل است که آنها مستقل از پلتفرم و زبان هستند.
• WPS: استاندارد واسط سرویس پردازش وب. WPS قوانینی را برای استانداردسازی ورودی‌ها و خروجی‌ها (درخواست‌ها و پاسخ‌ها) برای فراخوانی خدمات پردازش جغرافیایی به عنوان یک سرویس وب ارائه می‌کند.
• WSCL: اجازه می‌دهد تا رابط‌های انتزاعی وب سرویس‌ها، یعنی فرآیندهای عمومی که توسط یک سرویس وب پشتیبانی می‌شوند، تعریف شوند. WSCL اسناد XML در حال مبادله و توالی مجاز این مبادلات اسناد را مشخص می‌کند.
• WSFL: یک زبان برنامه نویسی XML است که توسط IBM در سال ۲۰۰۱ برای توصیف ترکیبات وب سرویس‌های پیشنهاد شد.
• Open Trading Protocol: پروتکل تجارت باز اینترنت (IOTP) یک پروتکل تجارت الکترونیک است که توسط گروه ضربت مهندسی اینترنت (IETF) برای پشتیبانی از فعالیت‌های تجارت آنلاین توسعه یافته است. هسته IOTP مجموعه ای از تراکنش‌های مالی است. به همین دلیل بسیار مهم است که پروتکل به درستی عمل کند.
• Hessian: یک پروتکل وب سرویس باینری است که خدمات وب را بدون نیاز به یک چارچوب بزرگ و بدون نیاز به یادگیری مجموعه جدیدی از پروتکل‌ها قابل استفاده می‌کند. از آنجا که این یک پروتکل باینری است، برای ارسال داده‌های باینری بدون نیاز به گسترش پروتکل با پیوست‌ها مناسب است.
• E-Business XML: Business XML یا E-business XML پروژه ای برای استفاده از زبان نشانه گذاری توسعه پذیر XML برای استاندارد کردن تبادل امن داده‌های تجاری است. EbXML آخرین بار در سال ۲۰۰۷ به روز شد.
• BEEP: پروتکل تبادل توسعه پذیر بلوک، که قبلاً BXXP نامیده می‌شد، چارچوبی برای ساخت پروتکل‌های برنامه کاربردی است.BEEP توسط IETF استاندارد شده است و همان کاری را که XML برای داده‌ها انجام داده است برای پروتکل‌های اینترنتی انجام می‌دهد.
• WSP: استاندارد WSP یک رابط HTTP را نشان می‌دهد که به برنامه‌های مشتری دسترسی و چندین قابلیت در جریان داده هوشمند و پروژه‌های آن را می‌دهد. ارائه دهنده از اتصالات REST، SOAP و WebSocket پشتیبانی می‌کند.
• JSON: یک فرمت تبادل داده باز است که هم توسط انسان و هم توسط ماشین قابل خواندن است. با وجود نام JavaScript Object Notation، JSON مستقل از هر زبان برنامه نویسی است و یک خروجی API رایج در طیف گسترده ای از برنامه‌ها است.
• JSON-RPC : این استاندارد از پروتکل HTTP برای فراخوانی رویه از راه دور و از JSON برای نمایش داده‌ها استفاده می‌کند. این یک پروتکل RPC سبک وزن و بدون حالت است که در جاوا اسکریپت نوشته شده.
• XINS : یک استاندارد خدمات وب منبع باز است. XINS از POX-RPC، SOAP، XML-RPC و موارد دیگر پشتیبانی می‌کند. این استاندارد عمدتاً از یک فرمت مشخصات مبتنی بر XML و یک چارچوب پیاده سازی مبتنی بر جاوا تشکیل شده است. با توجه به مشخصاتی که این استاندارد دارد XINS می‌تواند HTML، WSDL، کد سمت سرویس گیرنده، کد سمت سرور، فرم‌های تست و موارد دیگر را تولید کند.
• WSDL: یک فرمت XML برای توصیف خدمات شبکه به عنوان مجموعه‌ای از نقاط پایانی است که بر روی پیام‌هایی که حاوی اطلاعات سندمحور یا رویه‌محور هستند کار می‌کنند. عملیات و پیام‌ها به صورت انتزاعی توصیف می‌شوند و سپس به پروتکل شبکه مشخص و قالب پیام برای تعریف نقطه پایانی متصل می‌شوند.

کاربردهای وب‌سرویس کدام است؟

وب سرویس‌ها کاربردهای مختلفی دارند و برای سرویس‌های مختلفی از آن‌ها استفاده می‌شود. به طور مثال می‌توان به وب سرویس درگاه‌های پرداخت، افزونه‌های شبکه‌های اجتماعی، خدمات نقشه، ارسال پیامک انبوه تبلیغاتی، آژانس‌های مسافرتی برای دسترسی به آخرین اطلاعات پروازها و بلیط‌ها، شرکت‌های خدمات گردشگری و هتل‌ها برای دیدن آخرین وضعیت جای خالی در هتل‌ها و مراکز تفریحی، وب سرویس‌های ارائه خدمات بیمه‌ای و… اشاره کرد.

برای بهره‌گیری از هرکدام از این وب سرویس‌ها می‌توان آن‌ها را به عنوان یک پلاگین روی وب اپلیکیشن یا سایت خودتان سوار کرده و از خدمات آن استفاده کنید.

ویژگی و مزایای وب سرویس چیست؟

مهم‌ترین ویژگی و مزیت استفاده از وب سرویس این است که این خدمات به برنامه‌های توسعه یافته به زبان‌های مختلف این امکان یا اجازه را می‌دهند که فارغ از زبانی که با آن نوشته شده اند و از طریق یک بستر امن، بین کلاینت‌ها و سرورها ارتباط برقرار کنند. کافی است یک کلاینت یا سرویس گیرنده با ارسال یک درخواست در قالب XML، یک سرویس وب را فراخوانی کند تا بلافاصله این درخواست با فرمت XML به او پاسخ داده شود.

این یعنی محدودیت هرگونه ارتباط بین سرور و شبکه ای برداشته شده و کلاینت‌ها فارغ از زبانی که برنامه آن‌ها به وسیله آن توسعه داده شده است، زبان یکدیگر را می‌فهمند. نکته ای که این مزیت را پررنگ‌تر می‌کند این است که استانداردهای مورد استفاده در وب سرویس‌ها بسیار متنوع بوده و اصلاً محدود به یک زبان یا سرویس دهنده خاص نیستند. بنابراین هر کلاینتی که به خدمات وب سرویس نیاز داشته باشد قادر به استفاده از آن‌هاست.

تفاوت وب‌سرویس و وب اپلیکیشن (PWA)؟

اصلی‌ترین تفاوتی که بین وب سرویس و وب اپلیکیشن وجود دارد این است که وب اپلیکیشن برای کاربر طراحی شده است. درست مانند مثالی که در ابتدای این مقاله زدیم وب اپلیکیشن همان سایت فروشگاهی است که کاربر آن را دیده و از روی آن محصولات مورد نیاز خود را سفارش می‌دهد.

این درحالی است که وب سرویس اصلاً سیستمی که در اختیار مشتری باشد، نیست. وب سرویس استاندارد یا پلتفرمی است که از آن برای برقراری ارتباط بین کلاینت و سرور مورد استفاده قرار می‌گیرند.

تفاوت دیگر وب سرویس و وب اپلیکیشن در این است که وب اپلیکیشن یک رابط کاربری یا GUI دارد. اما وب سرویس نیازی به رابط کاربری ندارد چون اساساً وب سرویس به عنوان یک جزء در یک برنامه کاربردی استفاده می‌شود.

[irp posts=”26901″ name=”نرم افزار اتوماسیون اداری تحت وب – سیستم اتوماسیون اداری آنلاین – نرم افزار اتوماسیون”]

معرفی وب سرویس یگانه

چنانچه تمایل دارید یکی از نرم افزارهای شرکت یگانه، مانند اتوماسیون اداری یگانه را خریداری کرده و آن را با نرم افزار حضور و غیاب یا حقوق و دستمزدی که هم اکنون در سازمانتان استفاده می‌کنید، ارتباط دهید، می‌توانید از وب سرویس یگانه استفاده کنید.

شرکت یگانه امکان طراحی و پیاده سازی انواع وب سرویس‌هایی که برای برقراری ارتباط بین نرم افزارهای مختلف نیاز دارید را دارد. به این ترتیب می‌توانید هرکدام از نرم افزارهای این شرکت، اعم از نرم افزار اتوماسیون اداری یا نرم افزار آرشیو اسناد را تهیه کرده و آن را به کمک وب سرویس یگانه با هر نرم افزار دیگری ارتباط دهد.

کلام آخر

آنچه در این مطلب خواندید توضیح جامعی بود بر چیستی وب سرویس. دانستیم که وب سرویس یک برنامه وب است که می‌تواند با سایر برنامه‌های کاربردی مبتنی بر وب از طریق یک شبکه ارتباط برقرار کند. پیاده‌سازی خدمات وب به دو برنامه وب توسعه یافته به زبان‌های مختلف اجازه می‌دهد تا با استفاده از یک رسانه استاندارد مانند XML، SOAP، HTTP و غیره با یکدیگر تعامل داشته باشند.